Tranen van ontroering én plezier bij ‘Trittico’ van Opera Zuid

Opera Zuid (OZ) brengt voor haar opening van het seizoen 2007 / 2008 de operadrieluik ‘Il Trittico’ van Giacomo Puccini (1858 – 1924). De laatste opvoeringen van de trilogie in Nederland waren in 1999 door het operagezelschap van Spanga en in 1958 door De Nederlandse Opera met Cora Canne Meijer als Frugola en Marijke van der Lugt als Suor Angelica. OZ heeft het  zich met deze ‘Il Trittico’ niet gemakkelijk gemaakt, maar overtreft werkelijk elke verwachting.

De wereldpremière van ‘Il Trittico’ vond plaats in New York in 1918. De opera bestaat uit drie eenakters: ‘Il Tabarro’, ‘Suor Angelica’ en ‘Gianni Schicchi’ en Puccini schreef de muziek in een voor zijn doen vlot tempo. ‘Il Trittico’ combineert Puccini’s elementen realisme, sentiment en humor en de componist heeft zichzelf daarom altijd verzet tegen scheiding van de drieluik bij opvoeringen.

Regisseur bij OZ is Benjamin Davis, die gelukkig trouw blijft aan Puccini’s bedoelingen. Davis stelt hier bij elke opera de vraag hoe wij de hoofdpersonen veroordelen of vergeven. Hij doet dit met praktische middelen en het werkt allemaal erg effectief: Niet eerder zagen we zoveel bezoekers hartstochtelijk huilen als bij deze ‘Suor Angelica’ en zoveel schaterlachende tranen tijdens de ‘Gianni Schicchi’.

‘Il Tabarro’ is een prachtig meesterwerk in geconcentreerde vorm met scherpe tekening van de personages en situaties. Het verhaal is realistisch, maar de muziek impressionistisch. Door Davis wordt de personage van Michele echter dramatisch niet sterk neergezet en daarmee verliest ‘Il Tabarro’ helaas aan kracht. Een goede bijdrage wordt geleverd door de Nederlandse tenor Jeroen Bik als Luigi.

‘Suor Angelica’ heeft hartverscheurende momenten en verantwoordelijk bij OZ voor zoveel huilende bezoekers was Francis van Broekhuizen in de titelrol. Haar partij is vocaal zeer veeleisend en vraagt een groot bereik en kracht en is met name in het laatste derde gedeelte te vergelijken met Tosca en Butterfly. Van Broekhuizen heeft een weelderige klank en intense frasering en haar dramatische charisma brengt de juiste combinatie van aristocratie and passie. Francis van Broekhuizen heeft zich met deze vertolking in één klap gevestigd bij de top van de Nederlandse operazangers.

‘Gianni Schicchi’ is een toegankelijke klucht en Davis maakt er een temperamentvol feest van. Vermelding verdient de voortreffelijke vertolking van de titelrol door de Italiaanse bariton Mauro Buda. De overvloedige ensemblemomenten hangen af van de absolute precisie van zowel orkest als stemmen om werkelijk geestig te zijn. Deze verdienste komt volledig voor rekening van dirigent Ed Spanjaard. Hij is een muzikale duizendpoot en helaas nog ondergewaardeerd in opera Nederland. Na zijn ‘La Traviata‘ en ‘Der fliegende Holländer‘ is het een genot om hem te horen in ‘Il Trittico’. Als geen ander weet hij de vloeiende sfeer van Puccini aan te laten zwellen en hij brengt het Limburgs Symfonie Orkest tot ongekende hoogte.

Na de ‘Madama Butterfly‘ van de Stichting Internationale Opera Producties, ‘Beatrice di Tenda‘ van de Rotterdamse Opera en ‘Les contes d‘Hoffmann‘ en ‘Medea‘ van de Nationale Reisopera maakt deze ‘Il Trittico‘ van OZ opnieuw duidelijk dat we naar de provincietheaters moeten om werkelijk schaamteloos te kunnen genieten van hartverwarmende opera. Deze ‘Il Trittico‘ gaat alleen nog op 11 december 2007 in Heerlen en wordt in 2008 uitgezonden op de Limburgse regionale televisiezender.