27-10-2015

De sopraan Nancy Storace werd op 27 oktober 1765 in Londen geboren.

Nancy Storace studeerde zang bij de castraat Venanzio Rauzzini en debuteerde in 1776 op 10-jarige leeftijd als Cupido in diens opera ‘Le Ali d’Amore’.

Hierna ging zij naar Venetië om te studeren bij Sacchini. Zij zong vervolgens in 1780 in het Teatro della Pergola van Florence, in 1781 in Parma en in 1782 aan de Scala van Milaan, waar zij op 14 september 1782 meewerkte aan wereldpremière van de opera ‘I Due Littiganti’ van Giuseppe Sarti. In 1783 had zij succes aan het Teatro San Samuele in Venetië.

Nancy Storace werd in 1783 in Venetië geëngageerd door Keizer Joseph II om deel uit te maken van diens Wiener Hofoper. Hier maakte zij haar debuut in de partij van de Gravin in de voor haar gecomponeerde opera ‘La Scuola dei Gelosi’ van Salieri. Van Salieri zong zij op 7 februari 1786 ook de rol Eleonora in de wereldpremière van diens Divertimento theatrale ‘Prima la Musica e Poi le Parole’ in het Theater in der Orangerie van Schloss Schönbrunn.

Toen in het Burgtheater van Wenen op 1 mei 1786 ‘Le Nozze di Figaro’ van Mozart zijn wereldpremière beleefde, zong Nancy Storace onder leiding van de componist de partij van Susanna. Mozart schreef voor haar ook de concertaria ‘Ch’io mio scordi di te’ KV 505 en had het voornemen voor haar de opera ‘Il Sposo Seluso’ te componeren, waarin zij de rol van Emilia zou zingen, maar het bleef slechts bij fragmenten. Op 17 november 1786 zong zij in het Theater in het Weense paleis Hofburg in de wereldpremière van de opera ‘Una Cosa Rara’ van Marín y Soler de partij van Lilla.

Nancy Storace verliet in februari 1787 Wenen en kwam naar Londen. In april 1787 zong zij in het King’s Theatre in ‘Gli Schiavi per Amore’ van Paisiello. In het King’s Theatre zong zij in 1789 in de Engelse première van de opera ‘Il Barbiere di Siviglia’ van Paisiello. Tussen 1789 en 1796 zong zij in het Drury Lane Theatre hoofdzakelijk in Engelstalige opera’s, waaronder opera’s van haar broer Stephen Storace. Hij componeerde voor haar dankbare partijen in een aantal volksopera’s, waaronder ‘The Haunted Tower’, ‘The Siege of Belgrad’ en ‘The Pirates’.

Na het overlijden van haar broer op 34-jarige leeftijd verliet zij het Drury Lane Theater en ging op toernee, vooral in Italië. In 1799 werkte zij bij de Scala van Milaan nog mee aan de wereldpremière van de opera ‘Il Ritratto’ van Nicola Zingarelli. Tussen 1801 en 1808 was zij aan de Covent Garden Opera geëngageerd en daar nam zij in 1808 afscheid van het publiek met de opera ‘The Cabinet’. Nancy Storage overleed op 24 augustus 1817.