*****
Brussel, 25 januari 2023

‘A Night at the Opera with Angela Gheorghiu’ en… Jonathan Tetelman!

‘A Night at the Opera with Angela Gheorghiu’ heet het programma in het Parijs voor Schone Kunsten (Bozar) te Brussel en de Roemeense diva stelde haar talrijke fans niet teleur. Haar metgezel tenor Jonathan Tetelman blaast je echter uit je schoenen!

‘A Night at the Opera with Angela Gheorghiu’ wordt door het Belgian National Orchestra – het huisorkest van het Parijs voor Schone Kunsten – onder leiding van de Franse dirigent Frédéric Chaslin geopend met het ‘Burlesca’ van Ottorino Respighi met invloeden van Rimski-Korsakov en Debussy. Chaslin was onder meer muziekdirecteur bij het Jerusalem Symphony Orchestra en dit jaar al een aantal keren te gast bij de Koninklijke Waalse Opera te Luik. Als vervolgens Angela Gheorghiu de Henry Le Boeuf zaal betreedt in een oogverblindende, goudkleurige jurk zou men bijna vergeten dat het 30 jaar geleden is dat ze voor het eerst optrad in Brussel. Zij opent met ‘Caro mio ben’ van Tommaso Giordani, een enigszins wankele vocalise. Daarna is het de beurt aan haar metgezel, de 35-jarige, Chileens-Amerikaanse tenor Jonathan Tetelman. Met de looks van een fotomodel en filmster toont hij in “Ah la paterna mano” uit ‘Macbeth’ van Giuseppe Verdi zijn grote, vocale talent. De stem is groot, egaal, de topnoten hebben squillo en zijn fraseringen zijn prachtig. Zo nu en dan komt in de open, brede klinkers Pavarotti om de hoek kijken. En tegenwoordig mag men een horloge dragen bij een jacquet! Daarna het liefdesduet “Ma dunque, e vero?” uit de tweede akte van ‘Adriana Lecouvreur’ van Francesco Cilea. Men hoort dat Gheorghiu de titelrol reeds heeft gezongen in het Royal Opera House (ROH) van Londen (2010, 2017), de Wiener Staatsoper (2014) en de L’Opéra van Parijs (2015). Vurig bewondert Gheorghiu als de actrice Adriana de temperamentvolle Tetelman als prins Mauricio.

Chaslin en het Belgian National Orchestra geven met de Suite No. 1, Prélude en Aragonaise uit ‘Carmen’ van Georges Bizet de opzet voor de “Habanera” van Gheorghiu. Zij had in deze opera in 1993 als Micaëla haar debuut – en enig optreden – in de Munt gemaakt en zong de rol tevens in het ROH (1994), de Metropolitan Opera van New York (1996 en 1997) en maakte zij met deze sopraanrol haar debuut in de L’Opéra van Parijs (1997). De “Habanera” is echter een mezzoaria en geen verstandige keuze als de registers na een grote carrière van 30 jaren gaan wijken. Het drukken in het borstregister klinkt ook niet verleidelijk. Dan Tetelman met de aria van Don José “La fleur que tu m’avais jetée”. Deze aria komt wellicht nog iets te vroeg voor hem. Vocaal klinkt het prima, maar de tekstuitbeelding kan nog meer ingevoeld. Deze vertolking bracht hem dan ook een bescheiden applaus.

De eerste helft van de avond wordt afgesloten met het duet “Mario, Mario, Mario!” uit de eerste akte van ‘Tosca’ van Giacomo Puccini. Tosca is één van de glansrollen van Gheorghiu en dat hoort men! Zij zong de titelrol tussen 2006 en 2019 talrijke malen in het ROH (haar laatste optreden daar), tussen 2013 en 2018 in de Wiener Staatsoper en in 2015 in haar laatste optreden aan de Met. Tevens nam zij de partij bij EMI op voor de CD. Hier is Gheorghiu in haar element en met de lyrische, expressieve en gepassioneerde Tetelman als een jongere Cavaradossi naast haar – Tosca’s jaloezie is naast een jongere Cavaradossi overtuigender – is er fantastische chemie!

Na de pauze openen Chaslin en het Belgian National Orchestra met een geconcentreerde uitvoering van de balletmuziek “Danza delle ore” uit ‘La Gioconda’ van Amilcare Ponchielli. Uit deze opera zingt Tetelman vervolgens – nu in smokingjasje met horloge – de aria uit de tweede akte “Cielo e mar”, die niet op het programma staat. Geboren in Chili en opgevoed in New Jersey studeerde Tetelman zang aan de Manhattan School of Music en de Mannes School of Music. Na drie jaren als DJ te hebben gewerkt in een club in Manhattan, wierp hij zich volledig op zijn zangcarrière. “Cielo e mar” vertolkt hij voortreffelijk en ongelooflijk dat deze tenor nog niet in alle grote operahuizen van de wereld zong!

Hierna is opnieuw Puccini aan de beurt. Gheorghiu komt op in een groene jurk met goudbrokaat bloemen. Uit ‘Manon Lescaut’ zingt zij de aria “In quelle trine morbide”. In de verstilde frase “Come un sogno gentile di pace e d’amor” maakt zij indruk met haar lange adem. Met Tetelman is zij vervolgens te bewonderen in het duet “O soave fanciulla” uit ‘La Bohème’, een semitoon lager dan het origineel. Gheorghiu maakte als Mimì in 1992 haar de debuut in het ROH en in 1993 haar Met-debuut én haar debuut in de Wiener Staatsoper en zou in deze rol nog vaker terugkeren naar deze operahuizen. Tetelman maakte als Rodolfo in februari 2020 zijn ROH-debuut, net voor de Corona-crisis. Het duo zingt tot slot samen backstage een hoge B.

Vervolgens roepen Chaslin en het Belgian National Orchestra de sfeer van het middeleeuwse Bretagne op in de ouverture uit ‘Le Roi d’Ys’ van Edouard Lalo. Daarna van Jules Massenet de mezzoaria “Pleurez, mes yeux” uit ‘Le Cid’ – waarin Gheorghiu dezelfde vocale karakteristieken laat horen als in de “Habanera” – en een superbe vertolking van “Pourquoi me réveiller” uit ‘Werther’ door Tetelman. Tot slot van het officiële programma het door beiden hartstochtelijk gezongen duet “Vicino a te” uit ‘Andrea Chénier’ van Umberto Giordano, ook een semitoon naar beneden getransponeerd. Amusante twist: Chaslin spreekt aan het einde de woorden van de gevangenbewaarder Schmidt. Het duo leeft zich zo hevig in dat Tetelman bij het applaus Gheorghiu’s felrode lippenstift op zijn mond draagt.

Vier toegiften krijgt het enthousiaste publiek. Uiteraard “O mio babbino caro” uit ‘Gianni Schicchi’ van Puccini door Gheorghiu. Tetelman geeft een opwindende vertolking van de aria “No puede ser” uit de tweede akte van de zarzuela ‘La Tabernera Del Puerto’ van de Spaanse componist Pablo Sorozábal. Het Spaans is koren op de molen van de van oorsprong Chileense tenor. Gheorghiu doet haar bekende toegift “Muzica” uit de operette ‘Valurile Dunării’ van de Roemeense componist George Grigoriu en samen besluit het duo met het lied “Granada” van de Mexicaanse componist Agustín Lara als duet. Het is Angela Gheorghiu te prijzen dat zij zo’n fantastische compagnon meebrengt. Een concert om van te genieten!