01-05-2022

Op 30 april 2022 is op 86-jarige leeftijd de Nederlandse bariton Meinard Kraak overleden.

Meinard Kraak werd op 29 december 1935 als Meinardus Jan Kraak in Winschoten geboren. Hij studeerde in 1963 bij Jan Keizer af aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam en kreeg daarna een beurs om zich in Parijs bij Pierre Bernac te specialiseren in de Franse liedkunst. In april 1964 behaalde hij tijdens het Ravel-concours in Parijs uit 46 deelnemers een eerste prijs. In de jury hadden onder anderen zitting Charles Panzéra en Irma Kolassi (De Volkskrant; 28-4-1964).

Een studiebeurs stelde hem in staat tussen 24 augustus en 18 september 1964 in het Spaanse Santiago de Compostella te studeren bij Conchita Badia, de docente van Montserrat Caballé. Aan het einde van de cursus won hij de eerste prijs op het slotconcours. Tevens kreeg hij een tournee door Spanje aangeboden (Het Parool; 22-9-1964).

Tijdens het 39ste Wereld Muziekfeest van de International Society for Contemporary Music in 1965 in Madrid zong Kraak de baritonsolo in een uitvoering van ‘Abraham en Isaac’ van Igor Strawinsky (Het Parool; 3-6-1965).

In 1966 trad Meinard Kraak toe tot de Operastudio van de Nederlandse Operastichting. Daar maakte hij zijn debuut in ‘The Rape of Lucretia’ van Benjamin Britten als Junius Brutus naast onder anderen Emmy Greger, Nelly Morpurgo, Simon van der Geest en Marco Bakker (Het Parool; 29-12-1966).

Bij de Nederlandse Operastichting zou hij vanaf 1968 belangrijke rollen vertolken, waaronder Pelléas in ‘Pelléas et Mélisande’ van Debussy (1970), Guglielmo in ‘Così Fan Tutte’ van Mozart (1972), Harlekin in ‘Ariadne auf Naxos’ van Richard Strauss (1972), Gedge in ‘Albert Herring’ van Britten (1973) en Arbace in ‘Idomeneo’ van Mozart (1973). Verder werkte Kraak mee aan diverse wereldpremières van opera’s, zoals ‘Spinoza’ van Ton de Kruyf (1971), ‘Satyricon’ van Bruno Maderna (1973) en ‘Der Kaiser von Atlantis’ van Viktor Ullmann (1975).

Kraak was tevens bekend als liedvertolker met als specialiteit het Franse repertoire en gaf in diverse Europese steden liedrecitals met pianisten als Irwin Gage en Rudolf Jansen. Ook in het concert- en oratoriumrepetoire was Kraak veelvuldig te horen. Zo was hij bij het Koninklijk Concertgebouworkest te gast als in de spreekrollen in Schoenbergs ‘A Survivor From Warsaw’ – onder leiding van Claudio Abbado (1969) – en ‘Ode To Napoleon’ – onder leiding van Erich Leinsdorf (1970) – en zong hij de baspartij in de ‘Mis in C-groot’ van Beethoven onder leiding van Bernard Haitink (1970).

Sinds de jaren zeventig was Meinard Kraak als docent solozang verbonden aan het Utrechts Conservatorium en het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Tot de zangers die hij opleidde behoren onder anderen Annett Andriesen, Wilke te Brummelstoete, Wiebe Pier Cnossen, Barbara Hannigan, Frans Huijts, Bernard Loonen, Barbara Kozelj, Rachel Ann Morgan, Marc Pantus, Maaike Poorthuis, Margaret Roest, Lenneke Ruiten, Elena Vink en Carolyn Watkinson.

In 2018 verscheen in eigen beheer zijn autobiografie ‘Kroniek Meinard Kraak; Schöne Welt, wo bist du?’.

Kijk op YouTube