****
© J. Berger/ORW-Liège
Luik, 23 december 2022
Tout tourne, tout danse in ‘La Vie Parisienne’ te Luik
De operette ‘La Vie Parisienne’ van Jacques Offenbach hoort men tegenwoordig noch in zijn oorspronkelijk vorm zoals Offenbach het in eerste instantie bedoeld had, noch zoals het werk – na ingrijpen van de censuur – zijn wereldpremière beleefde. De Koninklijke Waalse Opera te Luik presenteert nu de versie die de Franse componist van ‘La Vie Parisienne’ voor ogen en in zijn oren had.
Het libretto van de operette ‘La Vie Parisienne’ van de Franse componist Jacques Offenbach (1819-1880) werd twee maanden voor de Parijse wereldpremière van 31 oktober 1866 ingediend bij de Censuurcommissie. Het verhaal van de librettisten Henri Meilhac en Ludovic Halévy gaat over de verleiders Gardefeu en Bobinet, die worden afgewezen door hun vroegere minnares, de demi-mondaine Métella. Ze besluiten voortaan slechts nog mooie, rijke aristocratische dames te verleiden. Gardefeu ontfermt zich – vermomd als gids van het Grand-Hôtel – over Baron Gondremarck en zijn jonge vrouw die naar Parijs zijn afgezakt om zich te verdrinken in het Parijse leven. Een rijke Braziliaan wordt toegevoegd aan het dreamteam en voilà… ingrediënten voor ongelooflijke en hilarische avonturen in overvloed.
De Censuurcommissie vroeg onder andere om het schrappen van al te suggestieve zinnen, verandering van de Deense nationaliteit van de baron en barones de Gondremarck – Denemarken had net in 1864 de Tweede Duits-Deense Oorlog verloren – en het schrappen van het trio in het derde bedrijf dat een karikatuur maakt van de politieke en militaire wereld. Na de succesvolle wereldpremière bracht Offenbach al snel opnieuw veranderingen aan ‘La Vie Parisienne’ aan, enerzijds om bepaalde lengtes te verzachten (zo werd akte IV geschrapt), anderzijds om de finales te verbeteren. Voor de reprise in 1873 in het Théâtre des Variétés werden Germaanse verwijzingen in de finale II verwijderd vanwege de bittere herinnering aan de Frans-Pruisische Oorlog van 1870.
De Franse musicoloog Alexandre Dratwicki van onderzoekscentrum Palazzetto Bru Zane heeft nu Offenbachs oorspronkelijk bedoelde versie van ‘La Vie Parisienne’ gereconstrueerd. Een nieuwe coproductie van de Koninklijke Waalse Opera met de Opéra de Rouen Normandie, Théâtre des Champs-Élysées, Orchestre national Montpellier Occitanie, Opéra de Limoges en Opéra de Tours presenteert deze editie zodat men de operette kan horen zoals Offenbach het in eerste instantie voor ogen en in zijn oren had.
De Frans modeontwerper Christian Lacroix (1951) werd gevraagd de regie en het ontwerp van decor en kostuums voor de productie op zich te nemen. Het is het regiedebuut van Lacroix, die wel al vaker kleding voor operaproducties ontwierp. Iedere solist, figurant en elk koorlid en draagt in ‘La Vie Parisienne’ meerdere kostuums waardoor er tientallen ontwerpen voorbij komen. Ze zijn stuk voor stuk prachtig en je kijkt je ogen uit. Ieder ontwerp vertelt iets over het personage, zijn visie, zijn afkomst. De decors zijn al even esthetisch en doeltreffend; een station, een salon, een café. Maar ook de regie is tot in de puntjes verzorgt. Ieder koorlid en elke figurant is een personage en interacteert met diverse andere personages. Er zijn vindingrijke momenten, zoals wanneer Gabrielle in akte III zegt dat slechts de Parijse vrouwen kunnen flaneren en er een catwalk verschijnt waarop dragqueens tijdens “On va courir” pronken. De actie en ook de dansbewegingen zijn vanzelfsprekend en passend in een creatieve choreografie van Glyslein Lefever.
De Franse acteur Flannan Obé is een ondeugende Gardefeu en een fantastische entertainer. De Belgische sopraan Anne-Catherine Gillet is een bekoorlijke Gabrielle. De Franse bariton Jérôme Boutillier is een amusante Baron, de Belgische tenor Pierre Derhet is in zijn element in de triplerol van Le Brésilien, Frick en Gontran en de Frans-Canadese bariton Laurent Deleuil is een flamboyante Bobinet. De Franse mezzo Éléonore Pancrazi mist helaas in haar rondo’s de vocale en muzikale charme die Métella nodig heeft. Luister naar Suzy Delair!
De Franse dirigent Romain Dumas en het Orkest van de Koninklijke Waalse Opera zorgen voor een aanstekelijk champagne-effect in de geest en het genie van Offenbach. Het is uiterst interessant de muziek van ‘La Vie Parisienne’ te horen die Offenbach later schrapte. Bijgevolg ontbreekt de latere, sterke muziek van de operette zoals het nieuwe triolet van Gardefeu in de eerste akte, de nieuwe Air Tyrolien van Gabrielle in de tweede akte en de opwindende finale III “Tout tourne”. De herziene finales II, III en IV zijn eigenlijk toch prikkelender.
De continue inzet van de uitvoerenden biedt een complete voorstelling die operette en cabaret combineert. De aandacht van de toeschouwers en hun enthousiasme zijn de hele voorstelling voelbaar. De bezoekers ontgaat geen enkel woord, geen enkele noot en uiteindelijk ben je verrast dat de bijna vier uur durende avond omvliegt. Prettige kerst en een gelukkig en muzikaal 2023! Champagne!