© Marcel van Oostrom
Een dag voor de opera
In de serie ‘ABC van Opera Nederland’ krijgen prominente personen uit de Nederlandse operawereld carte blanche. Deze maand in deel P: regisseur David Prins.
Door: David Prins
Donderdag 19 februari 2015, hartje Schilderswijk en omstreken.
06:45
Ontbijten met mijn vrouw.
07:15
Telefonisch overleggen met de producent van Così fan Tutte of: lessen in liefde een project dat ik komende zomer regisseer. We spreken over kostuumproductie. Het blijkt dat vier van de door mij ontworpen kostuums zes weken productietijd vergen. Dat is te veel. We staan stil bij het waarom van de ontwerpen en kijken gezamenlijk hoe we dat kunnen realiseren binnen de mogelijkheden.
08:30
Evaluatiegesprek met het Koninklijk Conservatorium waar ik Acteren voor zangers doceerde aan Bachelor- en Masterstudenten. Ik heb enorm genoten van alle studenten en me het vuur na aan de schenen laten leggen.
10:30
Kennismaking met artistiek leidster van Kamermuziekfestival Den Haag. Ik ga de visuele en theatrale aspecten van het Nachtmuziek project vormgeven. Heel spannend om verwachte patronen te vervangen door andere structuren.
12:00
Ik richt mijn regieboek in voor La Vie Parisiènne, een project wat ik met de ‘Muziektheater Klassiek’ studenten van het Fontys-conservatorium realiseer.
13:00
Met mijn moeder bespreek ik de verzending van de bedank-kaarten voor iedereen die steun bood bij het overlijden van mijn vader.
14:00
Overleg met het hoofd techniek van Così fan Tutte of: lessen in liefde. We spelen de voorstelling op, in, om en aan het water. Midden in een natuurgebied. Welke pontons kiezen we? Wat zijn consequenties voor zichtlijnen en changementen? Wat als het waterschap de waterstand verlaagt? Welke veiligheidsaspecten moeten we extra in de gaten houden wanneer we ook het publiek op het water plaatsen? Welke protocollen hebben we nodig voor eventuele noodsituaties? Wat zijn de eisen aan vluchtroutes? Hoe reageren de biologen op mijn decorontwerp? Worden beschermde diersoorten gehinderd in hun vluchtroute of doorvaartmogelijkheden? Ook na 30 jaar theatermaken wordt ik door elk project nog met nieuwe vragen uitgedaagd.
16:00
Met de Praagse radio regel ik het huurcontract en de verzending van de partijen van Please don’t bring lemons, het prachtige stuk voor stemmen en groot jazz-orkest op teksten van Václav Havel, dat ik in een achterafzaakje in Praag ontdekte en waarvan ik nu de Nederlandse première op het festival Operadagen Rotterdam voorbereid.
17:00
Met de Marokkaanse slager praat ik over de verschillen tussen Halal- en Kosher slachten. Hij meent: Alles wat Kosher is geslacht is automatisch Halal, maar alles wat Halal is geslacht is niet automatisch Kosher. Voor hem, zelf Halalslager, staat de opleiding tot Kosherslachter eenzaam aan de top. Ik koop boodschappen voor het avondeten en verse Nana (munt) en ga koken.
18:00
Aan tafel praten mijn vrouw en ik over de intrigerende muziektheatervoorstelling The weighing of the heart van het Belgische Transparant, die ik gisteren in de Rotterdamse Schouwburg zag en waarvan zij deel uitmaakte.
19:00
Het Grachtenfestival organiseert binnenkort een infodag waar onze zomercursus Performing Opera een workshop geeft. We bereiden de publiciteitsteksten voor.
20:00
Voor De Doelen en Rotterdamse Hogeschool voor de Kunsten Codarts ben ik artistiek coördinator van het eendaags festival BIGDAY, een sneakpreview van wat de podiumkunsten in de nabije toekomst zouden kunnen bieden. Een prachtige opdracht om te experimenteren met het begrip beleving. Ik mail met verschillende producenten.
22:00
Naar aanleiding van de fotoshoot gisteren in Rotterdam komen de eerste ontwerpen binnen voor het affiche van Così. De ontwerpster heeft vijf mogelijkheden uitgewerkt. Altijd heel spannend om te mogen reageren op andermans werk, wat vaak weer een reactie is op mijn ideeën.
23:00
Ik besluit tóch aanstaande zondag mijn verjaren te vieren en nodig een paar mensen uit te komen brunchen.
24:00
Het was een typische ‘tussen producties in’ dag. Mijn laatste première was in november Handels Amadigi di Gaula en straks rijgen de repetitieperiodes voor La Vie en Così zich naadloos aaneen. Ik geniet ongeremd van de veelkleurigheid aan opdrachten én steeds meer ook van de lesprojecten waarin ik de bakken ervaring die ik hier en in het buitenland opdeed over getalenteerde studenten mag uitstorten. Ik doe een ‘Japans’ puzzeltje op m’n telefoon en ga slapen.