© Opéra Royal de Wallonie
Luik, 28 december 2014

Isabelle Kabatu op en top diva in Luikse ‘Tosca’

Een gouden en monumentaal “Te Deum”, “Vissi d’arte” beginnend in zijligging op tafel en tenslotte knielend voor het publiek en Tosca’s zelfmoord in het rode ochtendgloren. Het zijn enkele hoogtepunten uit ‘Tosca’ die de Opéra Royal de Wallonie van Luik rond de feestdagen speelt.

De voorstellingsreeks van ‘Tosca’ van Giacomo Puccini (1858-1924) door de Opéra Royal de Wallonie te Luik is een herneming van de eigen productie uit 2007. Deze keer zingt de Afrikaans-Belgische sopraan Isabelle Kabatu de titelrol en zij maakt er iets heel eigens van. Kabatu is geen 18 jaar meer en dat geeft een extra dimensie aan de jaloezie van Tosca. Het lijkt haar niet zozeer om de stemschoonheid te gaan als wel om de expressie. Lange lijnen en uitgezongen noten hoef je bij haar niet te verwachten, maar wel invulling van die noten en des te meer uitdrukkingskracht. Daar wil je als Scarpia geen ruzie mee krijgen… En wie zag een zangeres ooit zó het applaus in ontvangst nemen? Een prestatie op zich!

De Franse bariton Pierre-Yves Pruvot is een uitstekende Scarpia, die vooral in het “helden-forte” indruk maakt. De Roemeense tenor Calin Bratescu heeft een mooie stem, maar de stemvoering is onregelmatig en in de laagte brengt hij erg veel cupo aan. Muzikaal directeur van de Opéra Royal de Wallonie Paolo Arrivabeni tovert uit het Orchestre de l’Opéra Royal de Wallonie een niet altijd even gedifferentieerde. maar wel nauwkeurige en spannende klank.

De enscenering van de Belgische regisseuse Claire Servais is expliciet, traditioneel en sympathiek. Servais vertelt het verhaal goed en is aardig voor de zangers, die in mooie en akoestisch welwillende decors voor en naar het publiek zingen. Een ‘Tosca’ die de reis uit Nederland dubbel en dwars waard is!