© Opera Zuid

Opera Zuid ontroert met sfeervolle ‘Madama Butterfly’

Ieder Nederlands operagezelschap heeft wel een ‘Madama Butterfly’ op het repertoire. De Nederlandse Opera had de steriele enscenering in 2007, de Reisopera speelde de fantasieloze productie in 2008 en de Stichting Internationale Operaproducties verraste vriend en vijand in 2007 door een weergaloze opvoering met de onvergetelijke Annemarie Kremer in de titelrol. En nu heeft ook Opera Zuid een ‘Madama Butterfly’, die in dit rijtje met stip binnenkomt op nummer twee.

Opera Zuid (OZ) is de laatste jaren uitgegroeid tot een gezelschap, waarmee rekening gehouden dient te worden. Een gedegen ensemble voert interessante producties op in goede ensceneringen en kwalitatief kan OZ zich inmiddels gerust het belangrijkste, reizende operagezelschap van Nederland noemen. Ook de nieuwe productie van ‘Madama Butterfly’ (1904) van Giacomo Puccini (1858 – 1924) is hiervan het bewijs.

De Belgische regisseur Frank van Laecke, die voor OZ al eerder een kille ‘Faust’ ensceneerde, schetst hier een sfeervolle ‘Madama Butterfly’. Even als het koor en figuranten in de eerste akte opnieuw de nietszeggende, strakke en repeterende gebaren maken als in ‘Faust’, vreest men het ergste. Maar al snel biedt Van Laecke een goed podium voor zijn zangers, voert hij een duidelijke personenregie en vertelt hij een helder verhaal. Paul Gallis heeft een prachtig podium ontworpen, dat de vorm heeft van een generfd blad, verhoogd is en dienst doet voor alle akten. Met Yan Tax heeft OZ een fantastische kostuumontwerper in huis. Net als zijn kleding voor ‘Káťa Kabanová’ bij OZ zijn de kostuums beeldschoon en intelligent doordacht.

Veel Aziatische sopranen worden tegenwoordig gecast vanwege hun uiterlijk voor de titelrol van ‘Madama Butterfly’. OZ engageerde de Koreaanse sopraan Soojin Moon voor de rol, die zij in 2009 al bij de Komische Oper van Berlijn – de voormalige werkgever van OZ intendant Miranda van Kralingen – zong. De partij van Madama Butterfly ligt aan de rand van haar stemvak en hopelijk zijn de twee à drie dagen stemrust tussen de voorstellingen voor haar genoeg. Ontroeren doet ze zeer zeker. De Italiaanse tenor Adriano Graziani is een stijlvolle Pinkerton. Hij heeft een mooie stem en elke noot is aangenaam om naar te luisteren. Goede bijdragen zijn er verder van de ensembleleden Martijn Sanders als Bonzo, Marcel van Dieren als Sharpless en Elmar Gilbertsson als Goro. De Fransman Fabrice Bollon, die al een goede ‘Il Barbiere di Siviglia’ bij OZ dirigeerde, weet raad met het verismo en laat Het Brabants Orkest in juiste proporties opzwepen en terugnemen. Hij houdt het transparant en ademt goed mee met de zangers.

‘Madama Butterfly’ is de vierde voorstelling van OZ in haar serie “heroïsche, hormonale en hartstochtelijke vrouwen”. De Serie zal volgend seizoen worden voortgezet met onder andere ‘Tosca’ en ‘Manon’, twee opera’s om naar uit te kijken.