****
© Matthias Stutte
Krefeld, 7 oktober 2025

‘La Traviata’ en de spiegel van de ziel

Met ‘La Traviata’ maakte de Nederlandse regisseur Michiel Dijkema zijn regiedebuut bij het Theater Krefeld und Mönchengladbach en regisseerde hij voor het eerst een opera van Verdi. Deze productie van ‘La Traviata’ opende het vorige theaterseizoen van Mönchengladbach en is nu de eerste opera die in het seizoen 2025/2026 in Krefeld wordt gespeeld.

Michiel Dijkema is een regisseur van aantrekkelijke operaproducties. Hij wil de werken niet veranderen of deconstrueren, maar wenst te vertellen en te ontroeren. En dat is precies wat zijn enscenering van ‘La Traviata’ (Venetië, 1853) van Giuseppe Verdi (1813-1901) voor het Theater Krefeld und Mönchengladbach (Kr/Mg) doet. Zijn voorstelling speelt zich af in de jaren 1850 van Parijs.

Parijs, 1850. Violetta laat haar leven als courtisane achter zich als zij verliefd wordt op Alfredo. Maar zijn vader vreest voor de eer van de familie en overtuigt Violetta om Alfredo te verlaten. Onwetend over de reden van haar vlucht, reageert Alfredo vol jaloezie. Wanneer hij echter beseft dat Violetta haar liefde voor hem en zijn familie heeft opgeofferd, haast hij zich naar haar, maar helaas is het te laat… Een verhaal over liefde en dood, dat Verdi baseerde op de roman ‘La dame aux camélias’ (1848) van Alexandre Dumas fils.

Het decor van zijn ‘La Traviata’-productie ontwierp Dijkema opnieuw zelf. Een reusachtige, gebroken, vierkanten en naar voren hellende spiegel domineert in alle akten het toneelbeeld. De barst is een mogelijk een teken van breekbaarheid, maar ook wellicht een spinnenweb ten teken van de intriges. De kostuums van Tatjana Ivschima zijn passend voor die tijd, voor de gasten op Violetta’s feest (eerste akte) en Flora’s bal (tweede akte) zwart en ook de stierenvechters en zigeuners zijn donker aangekleed.

De focus van de enscenering ligt op Violetta en de Griekse sopraan Sofia Poulopoulou – sinds 2023 bij Kr/Mg – is indrukwekkend in de titelrol. Tweeënhalf uur staat zij bijna onafgebroken op het podium en zingt zij alle facetten van de partij met volle stem. Het energieke, bedwelmende in de eerste akte, het hartstochtelijk en vocaal lyrisch vastklemmen aan de ware en vervolgens loslaten van de liefde in de tweede akte en de nu eens kwetsbare, dan weer dramatische confrontatie met de dood in het laatste bedrijf. We zien, horen en voelen hoe Violetta’s liefde werkelijk is en hoe zij met de dood omgaat. Sofia Poulopoulou zingt het leven, de liefde en het lijden van Violetta boeiend en navoelbaar. Een groot talent!

Het duo Alfredo en Germont père kan zich helaas niet meten met Violetta. De Zuid-Koreaanse tenor Woongyi Lee – sinds 2019 bij Kr/Mg – zingt met hoog strottenhoofd en daardoor met weinig resonansen en de Duitse bariton Johannes Schwärsky – sinds 2019 bij Kr/Mg en in 2022 nog een prima Jochanaan – bezit helaas geen Italianità.

In de laatste akte is er een stijlbreuk met de rest van de enscenering. De spiegel verdwijnt tijdens het andante en Violetta ligt voor het voordoek. Achter dit doek zingen Alfredo en vader Germont onzichtbaar, mogelijk als aanduiding van distantie of wellicht speelt alles zich in het hoofd van Violetta af? Hoe het ook zij, Violetta sterft in eenzaamheid, zonder omarming van Alfredo, wat in ‘La Traviata’ – en ook in ‘La Bohème’ – spijtig is, omdat het daardoor niet onder de huid gaat zitten.

De pauze van deze ‘La Traviata’ was pas na de tweede akte, dus na 100 minuten. Dit kwam voor een deel van het publiek waarschijnlijk te laat en een aantal bezoekers keerde na de pauze dan ook niet terug voor het laatste half uur. Twee kleinere pauzes – na de eerste en na de tweede akte – hadden dit kunnen vermijden.

De Italiaanse dirigent Giovanni Conti (1996) – sinds 2022 Kapellmeister bij Kr/Mg – zou de inzetten van solisten en koor nog wat beter kunnen aangeven, maar laat het Niederrheinische Sinfoniker uiterst nauwkeurig spelen. Hij neemt passende tempi, brengt fraaie contrasten aan en legt stijlvolle accenten. Giovanni Conti en Sofia Poulopoulou waren de ontdekkingen van deze prachtige ‘La Traviata’. Een schitterende prestatie van Theater Krefeld und Mönchengladbach!