***
© Joost Milde
Utrecht, 4 juni 2019

Opera Zuid viert Offenbachs verjaardag met ‘Fantasio’

De Franse componist Jacques Offenbach schreef zo’n honderd opera’s, waarvan in Nederland eigenlijk alleen af en toe ‘Les Contes d’Hoffmann’ nog wordt opgevoerd. Een nieuwe productie in Nederland van Offenbachs opéra-comique ‘Fantasio’ is dan ook van harte welkom. Vooral als het door Opera Zuid muzikaal zo fraai wordt uitgevoerd.

Opera Zuid viert de 200ste verjaardag van de Franse componist Jacques Offenbach (1819-1880) met een nieuwe productie van diens opéra-comique ‘Fantasio’. Het is alweer acht jaar geleden, dat Opera Zuid Offenbachs opéra bouffe ‘Barbe-Bleue’ speelde, destijds in een schitterende regie van de huidige intendant van Opera Zuid Waut Koeken.

‘Fantasio’ beleefde op 18 januari 1872 in de Opéra-Comique van Parijs zijn wereldpremière zonder groot succes. Het werk werd na slechts tien opvoeringen van het repertoire gehaald. Lange tijd werd de opera niet opgevoerd, totdat aan de hand van diverse manuscripten de versie van de wereldpremière werd gereconstrueerd. In 2000 werd deze editie voor het eerst opgevoerd door de Opéra Rennes en recent vonden producties van ‘Fantasio’ plaats in Parijs (2017), Montpellier (2018) en binnenkort Garsington.

Opera Zuid heeft een gouden greep gedaan met haar uitnodiging aan de Nederlandse dirigent Enrico Delamboye voor de muzikale leiding van haar verjaardagsfeestje. Delamboye heeft een fantastisch gevoel voor opéra-comique. De doorschijnendheid, de fraseringen en het samenspel tussen het orkest en de solisten zijn welgevormd en uiterst smaakvol.

De Franse mezzosopraan Romie Estèves is een lichtvoetige Fantasio, de student uit München die zich als hofnar voordoet om in de buurt te komen van zijn geliefde prinses Elsbeth, vlekkeloos en charmant gezongen door de Russische sopraan Anna Emelianova. De Nederlandse bariton Roger Smeets is de prins van Mantua, die zonder succes dingt naar de hand van Elsbeth, zijn aria “Je ne serai donc jamais” met zekere hoge Gs. Hubert Claessens als Le Roi en Francis van Broekhuizen als Flamel en de andere zes bijrollen zorgen mede voor het succes van de opéra-comique.

De enscenering van Benjamin Prins is verzorgd en kosten noch moeite lijken gespaard. De kostuums zijn onbestendig en men ziet kleding uit de jaren 30, 40, 70 en 80. Er lijkt geen keuze te zijn gemaakt voor een bepaalde benadering. Soms is het geestig maar menigmaal niet, af en toe is het charmant maar dikwijls ook niet en zo nu en dan is het ontroerend maar vaak weer niet. De dialogen zijn door Prins helaas gepopulariseerd en de boventiteling vertaalt woorden met “peuk” en “cool”. De teksten van Elsbeth in het Russisch zijn kortstondig amusant, maar uiteindelijk niet meer leuk en de pauze valt – dramatisch ongelukkig – midden in de tweede akte. Gegeven de geslaagde enscenering van ‘Barbe-Bleue’ in 2011 vraagt men zich af waarom Waut Koeken zelf niet de regie van ‘Fantasio’ in handen heeft genomen.

Met deze herleving van ‘Fantasio’ biedt Opera Zuid Offenbach een vooral muzikaal genoeglijk verjaardagsfeest. Een verjaardagsfeest waaraan de andere Nederlandse operagezelschappen helaas niet deelnamen.