© Ken Howard

Eva-Maria Westbroek zingt beste Sieglinde in New York

De Metropolitan Opera van New York heeft een lange traditie met ‘Die Walküre’. De première van de opera in New York was in 1885, 15 jaar na de wereldpremière van 1870 in München. In 1898 maakte de Nederlandse bariton Anton van Rooy zijn debuut in de Metropolitan als Wotan in ‘Die Walküre’ en hij zong in 1903 de rol opnieuw in alweer de derde enscenering van de opera in de Met. Op 23 januari 1930 maakte de Nederlandse sopraan Elisabeth Ohms haar debuut in Met als Brünnhilde in ‘Die Walküre’ en nu ruim 100 jaar later maakt weer een Nederlandse operasopraan haar debuut in de Met in ‘Die Walküre’. De sopraan Eva-Maria Westbroek zingt Sieglinde in de megaproductie van regisseur Robert Lepage en geeft hiermee haar beste vertolking van de rol tot nu toe.

Het prestigieuze Metropolitan Opera House (Met) van New York brengt precies 25 jaar na de première van de vorige enscenering van ‘Die Walküre’ van regisseur Otto Schenk een nieuwe enscenering van deze opera van Richard Wagner (1813 – 1883). De naar verluid 40 miljoen dollar dure megaproductie van regisseur Robert Lepage (1957, Québec) is het tweede deel van de jubileum-‘Ring’ voor 2013. Lepage komt uit het Avant Garde theater en het gaat hem met name om het plaatje. Het 16 miljoen dollar dure decor van ontwerper Carl Fillion bestaat uit een 40-ton zware machine met 24 buigbare planken, die te modelleren zijn in zwevende bomen, galopperende paarden en een vliegende avalanche met projectie van sneeuw, rotsen en een vulkaanlandschap. Helaas loopt de machine letterlijk niet gesmeerd en maakt zij veel lawaai. De kostuums zijn fraai en de gelijkenis en fysieke aantrekkingskracht van Siegmund met Sieglinde is treffend. Maar van personenregie heeft Lepage weinig kaas gegeten. De zangers zijn beperkt, doen zo min mogelijk en staan en zingen. De derde akte is zelfs saai en in Wotans Abschied gebeurt tot aan de laatste minuut helemaal niets. Dan opeens hangt een stand-in van Brünnhilde ondersteboven aan een plank, die in het volgende deel ‘Siegfried’ alleen maar door een Action Hero gered zal kunnen worden.

Muzikaal gebeurt er veel moois. Dirigent James Levine, die sinds 1984 ruim 60 voorstellingen van ‘Die Walküre’ aan de Met leidde, geeft een vorstelijke lezing met grote diepte, prachtige details, wijde dynamiek en gevoelige schoonheid. Hij neemt natuurlijke, brede tempi en houdt af en toe het tempo tergend tegen en terug, zonder langzaam te zijn. Het geweldige Met orkest speelt bezield onder zijn leiding met doordringend koper en wervelende strijkers. Geïnspireerd en op het tapijt dat hij voor haar uitrolt, maakt de Nederlandse sopraan Eva-Maria Westbroek haar debuut aan de Met. Met haar uitvoeringen van Sieglinde in het Concertgebouw, Bayreuth en Frankfurt nog vers in het gehoor is deze uitvoering absoluut haar beste vertolking van de rol tot nu toe. Zij gaat helemaal op in de partij en zo menselijk en zo persoonlijk als zij zingt, zingt op dit moment niemand Sieglinde. Volgend jaar is Eva-Maria Westbroek opnieuw in de Met voor Sieglinde en in 2013 zal zij er de titelrol in de opera ‘Francesca da Rimini’ van Zandonai zingen.

Jonas Kaufmann heeft een fraaie, donkere stem voor de lage tenorpartij van Siegmund en maakt in zijn roldebuut vooral indruk met zijn frasering en legato. Hij benadrukt met name de klinkers, dekt in de hoogte vroeg af en snikt zich door de partij à la Gigli en dat is passend voor het Italiaanse repertoire, maar niet voor Siegmund. In de zachte passages zingt hij met een bepaalde kleur zonder dat zijn sentiment geloofwaardig is. Deborah Voigt zingt met haar roldebuut van Brünnhilde haar zesde Wagnerrol. Zij heeft niet het zekere, brede fundament van haar middenregister, maar haar hoogte is makkelijk en haar dictie voortreffelijk. Zij is een brutale en onstuimige puber en in de derde akte zingt ze prachtig lyrisch in haar duet met Wotan. Bryn Terfel benadrukt meer de gevoelige mens in Wotan dan de nobele god. Hij heeft van nature een prachtige en krachtige stem, maar zingt vaak vlak en zonder legato. Stephanie Blythe is ronduit sensationeel als Fricka. Zij heeft een verbijsterend gigantische mezzosopraan, die qua klank soms doet denken aan Marilyn Horne. Met een krakende stoellift komt ze als een soort boeddha op en geeft een overweldigend portret van de wrekende godin. Hans-Peter König zong inmiddels alle grote basrollen van Wagner en heeft een schitterende stentor voor Hunding, ook al staat hij daar maar een beetje te staan.

Alle voorstellingen van deze ‘Die Walküre’ zijn al lange tijd uitverkocht. De productie wordt op 14 mei 2011 in 1500 theaters in 46 landen uitgezonden en zal ongetwijfeld daarna op DVD verschijnen. Dan zal ook deze geweldige vertolking van Eva-Maria Westbroek eindelijk voor het Nederlandse publiek – weliswaar in de huiskamer – te zien zijn.

met dank aan de Wagner Society of New York