© Croisier
Luik opent seizoen eenvoudig met ‘Il Trovatore’
De Koninklijke Opera van Wallonië in Luik opent het nieuwe seizoen nogal onopvallend met de opera ‘Il Trovatore’ van Giuseppe Verdi.
‘Il Trovatore’ in Luik is een coproductie met het Teatro Lirico Giuseppe Verdi in Triëst (2009). Het Genuaanse opera-echtpaar Daniela Dessi en Fabio Armiliato, dat vorig seizoen al te gast was in Luik voor Verdi’s ‘Otello’, zingt de hoofdrollen. De tenor en sopraan namen samen al veel opera’s voor DVD op, zoals ‘Francesca Da Rimini’, ‘Tosca’, ‘Madama Butterfly’, ‘La Fanciulla del West’, ‘Norma’ en ‘Aida’. Daniela Dessi worstelt nogal met haar partij. Inmiddels is haar stem scherper geworden in de hoogte, zingt zij veel onverwachte pianissimi en zet zij bijna iedere toon steeds opnieuw aan zonder legato. Hierdoor klinkt het allemaal erg onrustig. Haar aria “D’amor sull’ali rosee” is pijnlijk, maar verrassend de cabaletta “Tu vedrai”, die Verdi bij de revisie voor Parijs doorstreepte en vele sopranen sindsdien met plezier weglaten. Dit seizoen gaat Daniela Dessi de rol van Turandot op haar repertoire nemen. Haar echtgenoot Fabio Armiliato maakte ooit als Manrico zijn debuut in de Metropolitan Opera van New York. In Luik klinkt hij in de partij niet gedisponeerd, maar hij wordt niet aangekondigd als zijnde ziek. Armiliato dekt de toon al vroeg af en heeft wellicht daarom een “uitgehold” passagio met weinig resonerende tonen aan de top van zijn borstregister. Zijn cabaletta “Di quella pira” was een halve noot naar beneden getransponeerd, eerder standaard dan regel bij tenoren.
Juist de twee onbekenden van deze ‘Il Trovatore’ zorgen voor verrassingen. De Italiaanse bariton Giovanni Meoni is Graaf Luna. Hij is een echte Verdibariton en zong al de rol van Ezio in de desastreuze ‘Attila’ van Pierre Audi in de Met en verder Rigoletto (ook in de Met) en vorig jaar Iago in de Luikse ‘Otello’. Meoni heeft een open en krachtig geluid en dekt in tegenstelling tot Armiliota pas laat. Zijn “Il balen” was werkelijk fenomenaal. Azucena wordt gezongen door de jonge, Amerikaanse mezzosopraan Ann McMahon Quintero, die haar debuut maakt in Luik. Tot nu toe zong zij nauwelijks Verdi-rollen, maar haar egale stem en temperament maakt haar geschikt voor de lastige mezzo partijen. De muzikale leiding heeft dirigent Paolo Arrivabeni, die van het orkest van de Koninklijke Opera van Wallonië snelle tempi vraagt. Hij benadrukt hiermee echter meer de contrasten en het fragmentarische van ‘Il Trovatore’ en schept niet echt een eenheid. Sterk zingt het Koor van de Koninklijke Opera van Wallonië. Opvallend de strakke 16-en in het koor aan het begin van de derde akte “Squilli, echeggi la tromba guerriera”.
De enscenering is in handen van de ervaren Italiaanse regisseur Stefano Vizioli. Hij regisseerde in Luik eerder ‘L’Elisir d’Amore’ en ‘Nabucco’ en op andere plaatsen al de Verdi opera’s ‘Simon Boccanegra’ en ‘Rigoletto’. De eenvoudige decors bestaan uit hout en metaal en zijn donker, sfeervol en adequaat. Vizioli vertelt het verhaal ook al is het nogal onopvallend en voorspelbaar.