16-05-2018

De Nederlandse sopraan Dora Lindeman werd op 16 mei 1918 als Lucy Evelyn Dora Lindeman in Waddinxveen geboren.

 

 

Dora Lindeman was één van de vijf kinderen van predikant Catharinus Marius Anne Alettus Lindeman (*1883-†1965) en Lucy Evelyn Davies (*1883-†1972). Zij kreeg haar muziekopleiding van Aaltje Noordewier-Reddingius en aansluitend van Pierre Bernac in Parijs.

1940

Dora Lindeman werkte op 8 augustus 1940 mee aan een concert van de organist Alex Schellevis in de Bethlehemkerk van Den Haag (Het Vaderland; 7-8-1940). Haar eerste professionele optreden was op 23-jarige leeftijd in december 1941 in de sopraanpartij van het ‘Requiem’ van Mozart in Dordrecht (Dordrechtsche Courant; 4-12-1941).

Midden jaren veertig trouwde zij met de dirigent Max van Doorn, die haar dikwijls ook begeleidde aan de piano.

1945

Dora van Doorn-Lindeman werkte op 17 september 1947 mee aan de Nederlandse première van het oratorium ‘A Child of Our Time’ van Michael Tippett in Arnhem. Naast haar zongen de alt Annie Hermes, tenor Frans Vroons en bas Laurens Bogtman en de Arnhemse Orkest Vereniging stond onder leiding van dirigent Jan Out. (Nieuwe Apeldoornsche Courant; 18-9-1947).

Dora van Doorn-Lindeman maakte op 10 februari 1948 haar debuut in Londen met het Londens Philharmonisch Orkest in de Royal Albert Hall als soliste in de Achtste Symfonie van Mahler onder leiding van Sir Adrian Boult (Het Parool; 5-2-1948).

Op 31 oktober 1948 trad Dora van Doorn-Lindeman op in de Wigmore Hall in een recital met liederen van Purcell, Schubert, Mahler en Poulenc (Twentsch Dagblad Tubantia en Enschedesche Courant en Vrije Twentsche Courant; 30-10-1948).

Dora van Doorn-Lindeman vertolkte op 16 november 1948 de titelpartij in een concertante opvoering van de opera ‘Alceste’ van Gluck in de Bachzaal te Amsterdam. Het Nederlands Vocalisten-Ensemble stond onder leiding van Max van Doorn:

“Dora van Doorn—Lindeman, die zich intens in de Alceste-partij had ingeleefd” (Het Parool; 17-11-1948)

“Dora van Doorn-Lindeman heeft een bewonderenswaardige Alceste-partij gezongen” (Trouw; 18-11-1948)

Op 9 december 1948 zong Dora van Doorn-Lindeman voor de Kunstkring de sopraanpartij in de Nederlandse première van de cantate ‘Saint Nicolas’ van Benjamin Britten in de Lutherse Kerk te Amsterdam. Britten dirigeerde zelf de uitvoering en naast Dora van Doorn-Lindeman zongen Peter Pears en Herman Schey (Het Parool; 4-12-1948).

Bruno Walter nodigde Dora van Doorn-Lindeman uit om op 12 februari 1949 in de Royal Albert Hall de sopraansolo te zingen in de Tweede Symphonie van Mahler, die hij zelf dirigeerde. Kathleen Ferrier zong de altpartij (Het Parool; 2-10-1948).

Op 9 april 1949 werkte Dora van Doorn-Lindeman mee aan de begrafenisdienst van haar lerares Aaltje Noordewier-Reddingius (Het Parool; 7-4-1949).

1950

Dora van Doorn-Lindeman zong slechts zelden in opera’s. De enkele keren dat zij in opera’s optrad was met het nieuwe ensemble Kameropera Camerata van haar echtgenoot Max van Doorn. Zo vertolkte zij op 5 januari 1950 in de Stadsschouwburg van Groningen de titelrol in de opera ‘Il Maestro di Musica’ van Pergolesi en zong zij in ‘Maison à Vendre’ van Nicolas Dalayrac. Camerata stond onder leiding van Max van Doorn en Otto Couperus en de overige solisten waren Erna Spoorenberg, Jeanne van de Rosière, Arthur Hoogveld, Wiebe Draayer en Otto Couperus. Daarna reisde het ensemble met de productie door Nederland (Nieuwsblad van het Noorden; 6-1-1950).

Dora van Doorn-Lindeman zong in februari 1950 in de Salle Gaveau te Parijs voor de Société Philharmonique in het kader van de uitwisseling van kunstenaars tussen Frankrijk en Nederland (Algemeen Handelsblad; 28-2-1950).

Op 5 juli 1950 zong Dora van Doorn-Lindeman de sopraanpartij in de Tweede Symfonie van Mahler in het Holland Festival tijdens het Nederlandse debuut van dirigent Leonard Bernstein in de Kurzaal te Scheveningen (De Tijd; 6-7-1950).

Dora van Doorn-Lindeman trad op 16 januari 1951 in het Concertgebouw Hengelo met Camerata opnieuw op in ‘Il Maestro di Musica’ en tevens als Mathurine in ‘L’Ivrogne Corrigé’ van Gluck. Daarna reisde het ensemble weer met de productie door Nederland (Twentsch Dagblad Tubantia en Enschedesche Courant en Vrije Twentsche Courant; 18-1-1951).

Ter gelegenheid van het jubileumjaar van de Volksuniversiteit te Amsterdam vertolkte de kameropera Camerata op 30 september 1953 in de Stadsschouwburg de eenakter ‘Il Segretto di Susanna’ van Ermanno Wolf-Ferrari. Dora van Doorn-Lindeman en David Hollestelle vertolkten de beide zangpartijen (De Waarheid; 1-10-1953).

In december 1953 oogstte Dora van Doorn-Lindeman opnieuw succes in Engeland. In de Royal Albert Hall trad zij op met de Royal Choral Society en het London Symphony Orchestra onder leiding van Sir Malcolm Sargent. In deze uitvoering was Dora van Doorn-Lindeman soliste in de ‘Mass in C’ van de Britse componist Julius Harrison (Het Vrije Volk; 15-12-1953).

Met haar echtgenoot Max van Doorn aan de vleugel gaf zij tijdens dat bezoek aan Londen tevens een recital waar zij werken zong van Purcell, Hindemith, Schumann en Max van Doorn:

“Het succes was zo groot, dat men de heer en mevrouw Van Doorn verzocht heeft, het volgende jaar terug te keren voor een concert in de Royal Festival Hall” (Het Vrije Volk; 15-12-1953)

1955

Dora van Doorn-Lindeman trad vanaf november 1955 weer op onder haar meisjesnaam Dora Lindeman. Waarschijnlijk was rond deze tijd haar huwelijk met Max van Doorn ontbonden.

Eind jaren vijftig gaf Dora Lindeman zangles aan het Zwols Muzieklyceum (Leeuwarder Courant; 15-2-1985).

1960

Dora Lindeman zong op 12 april 1960 de sopraanpartij in de ‘Matthäus Passion’ van J.S. Bach in Drachten (Friese Koerier; 13-4-1960). De sopraanpartijen in de ‘Matthäus Passion’ en in de ‘Messiah’ van Händel had zij naar eigen zeggen honderd keren gezongen.

In juli 1960 werd Dora Lindeman benoemd tot docente zang aan het Utrechts Conservatorium (De Volkskrant; 26-7-1960).

1965

Dora Lindeman gaf één van haar laatste optredens op 22 december 1966 met een kerstprogramma in kasteel Vosbergen te Heerde (Trouw; 15-12-1966).

Dora Lindeman overleed na een op 4 januari 2008 op 89-jarige leeftijd te Zeist.

Kijk op YouTube