16-09-2020

Op 15 september 2020 is de Schots-Nederlandse mezzosopraan Caroline Kaart in het Rosa Spier Huis te Laren overleden.

Caroline Kaart werd op 21 december 1931 als Caroline Paterson Raitt in het Schotse dorpje Blackness bij Edinburgh geboren. Zij werd al op 15-jarige leeftijd als muziekstudente gevraagd voor allerlei Pro Deo taken tijdens het eerste Edinburgh Festival in 1947. Zo sloeg zij op de bühne de pagina’s om tijdens een liederenavond van Sena Jurinac en een andere keer mocht zij aan het einde van de uitvoering het boeket geven aan de alt Kathleen Ferrier.

Aangemoedigd door een opera-intendant koos zij ervoor om te gaan studeren bij de stempedagoog Frederick Husler aan de Nordwestdeutsche Musikademie in Detmold. Daar studeerde ook de Nederlandse acteur Hans Kaart, die de overstap wilde wagen van acteren naar opera. In 1956 maakten Caroline en Hans Kaart in Parijs twee LPs onder leiding van dirigent Pierre Dervaux. In 1957 trouwde de 25-jarige Caroline met de elf jaar oudere tenor en kwam zij in Den Haag te wonen. Samen zouden zij slechts één concert in Nederland geven met het Residentie Orkest onder leiding van Willem van Otterloo.

Caroline Kaart zong in 1957 bij De Nederlandsche Opera (DNO) Santuzza in ‘Cavalleria Rusticana’ van Mascagni, maar helaas was het enige alt-/mezzocontract al vergeven aan Cora Canne Meijer. In dat jaar begon DNO echter met een Opera Studio waaraan Caroline Kaart ging deelnemen. Hans Kaart vertrok voor zijn carrière van Den Haag naar Londen, maar Caroline bleef studeren bij hun Nederlandse lerares de alt Johanna Zegers de Bijl.

Hans Kaart overleed op 18 juni 1963 op 43-jarige leeftijd na complicaties tijdens een ooroperatie in de Zwitserse plaats Lugano, een paar maanden voor zijn ‘Otello’ bij DNO. Caroline Kaart besloot toch haar zangcarrière door te zetten en op 22 november 1963 zong zij bij DNO Emilia in ‘Otello‘ van Verdi. Gerry de Groot zong Desdemona en Pieter van den Berg was Lodovico. De lerares van Caroline Kaart werd Jo van de Meent met wie zij in ‘Cavalleria Rusticana’ had gezongen.

Caroline Kaart bleef in Nederland wonen en ging een muzikaal televisieprogramma presenteren, genaamd ‘Een Liedje met Caroline’, dat geregisseerd werd door Willy van Hemert. Met hem trouwde zij in 1969 en dit huwelijk werd acht jaren later in 1977 ontbonden.

Als zangeres bleef Caroline Kaart zeer veelzijdig. Ze trad op in de Royal Albert Hall tijdens een jubileumconcert voor koningin Elizabeth II, maar zij speelde ook in musicals, zoals de rol van Rea de Vries-Rafalowitz in ‘Amerika Amerika‘ van Jos Brink (1982) en de rol van Cecily in ‘Blijvend Applaus‘ (2002).

Daarnaast was Caroline Kaart jarenlang de vaste presentatrice van het populaire radioprogramma ‘Klassiek met Caroline‘ voor de AVRO op Radio 4. Dit deed ze samen met Joop Stokkermans, die haar met zacht pianospel begeleidde terwijl zij haar aankondigingen deed. In 2002 werd zij na 23 jaar door de AVRO – zeer tegen haar zin – vervangen.

In haar voormalige woonplaats Blaricum is ook de Stichting Caroline Kaart gevestigd, die de beoefening van podiumkunst bevordert. Caroline Kaart woonde sinds 2015 in het Rosa Spier Huis te Laren, waar zij op 15 september 2020 op 88-jarige leeftijd overleed.

Kijk op YouTube

Lees ook ABC van Opera Nederland