1.
Dit is zonder twijfel de meest schitterende opname van de semi-opera ‘The Fairy Queen’ van Henry Purcell (1659-1695), die er bestaat. Het is een live-opname gemaakt in december 1994 in de Musikverein van Wenen. Dirigent Nikolaus Harnoncourt gebruikt de editie Novello met enige revisies. Een mooiere stem dan Sylvia McNair voor de sopraanfragmenten is op CD niet te vinden. Prachtig elegant is zij in “Ye gentle spirits of the air” en beeldschoon zingt zij “The Plaint”, helaas nog begeleid door viool in plaats van hobo. De Nederlandse bas Robert Holl is kluchtig als de stotterende Drunken Poet, als de Haymaker Coridon en als een nukkige Hymen in wankel Engels. Laurence Dale zingt Phoebus in de stijl van Peter Pears en is een uitstekende Autumn in dialoog met het fraaie contrapunt van de celli. Barbara Bonney is kleurrijk als de Tweede Chinese in “Hark! The echoing air”. Countertenor Michael Chance zingt Secrecy en Summer, maar is helaas te dun voor Mopsa. Nikolaus Harnoncourt en het Concentus Musicus Wien spelen bezield en uiterst charmant. De finale Air van de vierde akte is hier vreemd genoeg weggelaten. Het CD-boekje bevat een essay en een synopsis, maar helaas geen teksten.
Teldec Classics 2564 68698-1 (2 CDs)

2.
DVD_CD_Fairy Queen_EMI
Deze opname werd tussen 23 en 29 november 1993 gemaakt in de Air Studios te Lyndhurst Hall in Londen en het is onduidelijk welke editie werd gebruikt. Lorraine Hunt Lieberson werd ingezet om de grote fragmenten te zingen. “Ye gentle Spirits of the Air” mist de charme van McNair, maar “The Plaint” is dieptragisch zoals alleen Lorraine Hunt dat kon zingen. Galant is zij als de Tweede Chinese in “Hark, now the echoing air”. David-Wilson Johnson als de Drunken Poet, de Hymen en zijn Winterlied “Now Winter comes Slowly” zingt hij prachtig. Tenor Mark Padmore zingt de altpartijen van de Secrecy, Mopsa en Summer, wat op zich kan, aangezien onduidelijk is welke stemtypen Purcell hier wilde en hij in zijn oeuvre afwisselend haute-contres en falsettists gebruikte. Roger Norrington, The London Classical Players en The Schütz Choir of London spelen elegant en maken mooie muziek, ook al minder opwindend dan het spel dat Nikolaus Harnoncourt en het Concentus Musicus Wien uit de partituur tevoorschijn toveren.
EMI Classics 0 8192 2 (2 CDs)

3.
DVD_CD_Fairy Queen_Naxos
Ook deze studio-opname werd begin jaren negentig gemaakt. Dirigent David van Asch en zijn in 1987 opgerichte The Scholars Baroque Ensemble namen de CD tussen 18 en 21 november 1992 in de St. Silas’ Church van Londen op. Hiervoor stelden Andrew Pinnock en Bruce Wood een eigen editie samen met behulp van de partituur van de Purcell Society. Tenor John Bowen is een fantastische Phoebus in “When a cruel long Winter” in IV, het hoogtepunt van de opname. Helaas is dat alles wat hij op deze opname zingt… David van Asch zelf is de meest hilarische Drunken Poet op CD en hij zingt Coridon met een heerlijk dialect. Countertenor Angus Davidson heeft een doordringende stem geschikt voor Mopsa, maar niet echt voor Secrecy en Summer. De sopranen Kym Amps in de grote nummers “Ye Gentle Spirits of the Air”, “The Plaint” en “Hark! How the echoing air” enHelen Parker als Juno klinken helaas enigszins academisch. Dit is de eerste opname, waarop “The Plaint” begeleid wordt door hobo. Dirigent David van Asch en zijn in 1987 opgerichte The Scholars Baroque Ensemble spelen jammer genoeg nogal vlak. De opname is muzikaal dan ook niet de beste, maar toch de meest vermakelijke. Tevens is de meeste instrumentale muziek is op deze opname uit de opera gehaald en als bijlage aan het einde geplaatst, waardoor de gezongen fragmenten minder onderbroken worden. Het CD-boekje bevat een essay en de gezongen Engelse tekst met een korte synopsis.
Naxos 8.550660-1 (2 CDs)

4.
DVD_CD_Fairy Queen_Brilliant
Dit is een opname van een live-uitvoering van ‘The Fairy Queen’ op 10 juli 2001 tijdens het Ravenna Festival. Welke editie hier gebruikt werd, is onduidelijk. Ottavio Dantone en het Accademia Bizantina & New English Voices spelen opmerkelijk geanimeerd en interessanter dan Norrington en Tom Koopman. Sopraan Carolyn Sampson zingt “Ye gentle spirits of the air” fris en “The Plaint” indringend en zij is sprankelend als de Tweede Chinese in “Hark! The echoing air”. Sopraan Rebecca Outram is een indrukwekkende Juno. Tenor Andrew Carwood is in de laagte helaas niet toereikend als Phoebus. Voor het fragment van Secrecy wordt een tenor gebruikt en voor Mopsa en Summer een countertenor. Opvallend de glisandi van de strijkers in de scène van de Drunken Poet. Verder is het opmerkelijk, dat de Dans van de Haymakers na het Lied van de Nimf komt en niet na de dialoog van Coridon en Mopsa. Het CD-boekje bevat een synopsis een een bondig essay.
Brilliant Classics 94221 (2 CDs)

5.
DVD_CD_Fairy Queen_Erato
Deze studio-opname werd tussen 8 en 10 juli 1994 in het Schloss Herrenhausen van Hannover vervaardigd. Dirigent Ton Koopman gebruikt de editie van Bruce Wood. Er zijn veel Nederlandse zangers, waaronder de sopranen Els Bongers en Francine van der Heijden. De tenor Marcel Reyans is een levendige Summer en de sopraan Anne Grimm zingt een prachtige “The Plaint”. De sopraan Catherine Bott is aangetrokken voor het lied “Ye gentle spirits of the air”, Juno’s Epithalamium “Thrice happy Lovers” en het lied van de Tweede Chinese “Hark! How the echoing air” met strakke versieringen – opvallend veel voor Purcell – en vol barokbuiken. Opmerkelijk dat ook Koopman koos tenoren voor Secrecy, Mopsa en Summer. Verder valt op dat de Prelude van de tweede akte vóór “Come ye songsters” komt in plaats van erna en dat de “Monkey’s dance” vóór de scène komt van de Chinese man en vrouw in de vijfde akte. Dirigent Ton Koopman – ook op klavecimbel – en het Amsterdam Baroque Orchestra & Choir spelen opvallend stug en zonder energie. Het CD-boekje bevat en een uitgebreide synopsis van het verhaal van Shakespeare en de tekst in het Engels, Duits en Frans.
Erato 4509-98507 (2 CDs)